Αναρτήσεις

Οι Σκέψεις Μιας Βροχερής Μέρας

Εικόνα
  Artwork by Shaylin Wallace    Κάθομαι μπροστά από το λάπτοπ και στο background παίζει Κόρε.Ύδρο. Περίεργη μπάντα έλεγαν κάποτε. Περίεργη μουσική, εκρηκτικοί χαρακτήρες... μέχρι που διαλύθηκε. Ίσως να την ακούω γιατί ταιριάζει με την εποχή. Περίεργη και αυτή... Μπαίνει ο Απρίλιος. Περίεργος Απρίλιος. Περίεργη Άνοιξη. Οι ελπίδες μας για μια ανοιξιάτικη επιστροφή στην κανονικότητα γίνονται όλο και λιγότερες. Πολλοί από εμάς μετράμε τον χρόνο που χάνουμε. Μετράμε τα χαμένα μαθήματα, τις χαμένες βόλτες, τις χαμένες εκδρομές, την χαμένη εξέλιξη που τόσα χρόνια ποθούσαμε. Λέμε κάποια στιγμή θα το κάνουμε και αυτό. Κάποια στιγμή θα πάμε στην σχολή, κάποια στιγμή θα πάμε στο ωδείο, θα πάμε στο φοιτητικό στέκι της γειτονιάς μας, θα γνωρίσουμε τους συμφοιτητές μας, τους δασκάλους μας, τους έρωτές μας, τους ανθρώπους μας. Η σχολή μας πλέον από τα τέσσερα χρόνια πήγε στα τρία και εμείς ξαφνικά χαιρετάμε ξώφαλτσα μια νέα δεκαετία στην ζωή μας. Βλέπουμε τρομακτικές ευθύνες να μας τραβ...

Ταξίδι στην Άνοιξη.

Εικόνα
Οι τέσσερις εποχές, Γιάννης Τσαρούχης. Ήρθε και κατέφθασε και όσο μίζερη και αν φαίνεται η φετινή, δεν παύει να αναδεικνύει τις ομορφιές της και να μας ''πνίγει'' με τα ζωηρά της χρώματα και τα μοναδικά της άνθη. Και επειδή ακριβώς αυτή είναι μια διαφορετική άνοιξη, ακολουθεί ένας οδηγός για να τα βγάλεις πέρα, μέχρι να κάνει τζόιν στο μίτινγκ. ΒΗΜΑ 1ο -Τσέκαρε λίγη ποίηση Αφού το κάνεις λοιπόν, μην ξεχάσεις να δώσεις λίγη αγάπη στον εξέχοντα εκπρόσωπο της Μπιτ γενιάς, Άλλεν Γκίνσμπεργκ, ο εφιάλτης του Τρίτου Ράιχ(αφού συνδύαζε με εκπληκτικό τρόπο, όλα όσα κυνηγούσαν), ο μέντορας πολλών νεότερων Αμερικανών ποιητών και ο πιστότερος μαθητής του θείου Ουώλτ(Γουίτμαν). Ένα ποίημα του ειδικά για όλου του κόσμου τις ανοιξιάτικες ψυχές και για όλου του κόσμου τις εποχές: Κοίτα το Ηλιοτρόπιο, μου ‘πε, υπήρχε μια πεθαμένη γκρίζα σκιά κόντρα στον ουρανό, μεγάλησαν άνθρωπος, καθισμένη ξερή στην κορφή ενός σωρού από αρχαίο πριονίδι – – Έτρεξα ‘κει μαγεμένος – ήταν το πρώτο μου ηλιο...

Ένα Ακόμα Φοιτητικό Πρωινό Της Άνοιξης 2021

Εικόνα
     Μπήκε ο Μάρτιος και η Άνοιξη μας χτυπά γλυκά την πόρτα. Την πόρτα που παραμένει κλειστή από τον Νοέμβριο. Τα lockdown διαδέχονται το ένα το άλλο. Ο ήλιος αρχίζει να γίνεται δυνατότερος και οι μέρες πιο λαμπερές. Οι ελπίδες μας ζωντανεύουν λίγο περισσότερο. <<Το περάσαμε και αυτό>> λέμε, καθώς σκεφτόμαστε πως λογικά η έξοδος είναι κοντά. Έτσι, το πρωί ξυπνάω και πριν καν πλυθώ, πριν από την πρώτη γουλιά καφε, έχω μια τρελή λαχτάρα να δω τον ήλιο. Ανοίγω τα πατζούρια, τραβάω τις κουρτίνες και βάζω το ''Historia de un Amor'' να παίζει καθώς τρέχω να ετοιμάσω τον πρώτο μου καφέ. Νίωθω λίγο πιο όμορφα, λίγο πιο αισιόδοξα... νιώθω πως όλα θα πάνε καλά.    Όλος αυτός ο ήλιος μου αποσπά την προσοχή από την τραγική μαυρίλα που πλανάται γύρω μας. Κάθομαι τότε στον - πλέον - αχώριστο φίλο μου, στο λάπτοπ μου και αρχίζω να διαβάζω τα νέα. Τότε όλα συννεφιάζουν ξανά. Βιασμοί, κακοποιήσεις, βία, επιθέσεις σε πολίτες, σεισμοί, μέτρα, μέτρα και άλλα μέτρα......

Σκέψεις που ίσως δεν είναι κακό να λες φωναχτά.

Εικόνα
  Ημέρα δεν ξέρω, μονάχα ώρα. Και είναι περίεργο που γράφω αυτό, εδώ, έτσι, και όχι με την πένα μου και τις αμπούλες με το μελάνι μου να τρέχουν στα δάχτυλά μου, μα ήθελα να το γράψω έτσι. Όσα απογεύματα περπατώ-κι αυτά είναι λίγα-, κατά τις τέσσερις το απόγευμα, ένας γεράκος κάνει την προγραμματισμένη βόλτα του με το πι του στην αυλή του γηροκομείου που δεν θα ξεπερνάει σε μέγεθος το 1/25 της πλατείας Συντάγματος, μέσα σε μια ερειπωμένη πλατεία δίχως κορμί, παρά μόνο το δικό μου, να κοιτώ γεμάτη δάκρυα τον γεράκο. Ο κύριος αυτός φορούσε την μάσκα του και γύριζε γύρω γύρω με το πι, κάνοντας σβούρες γύρω από τον εαυτό του, λόγω του μικρού μεγέθους του χώρου, σε μια πλατεία ερειπωμένη, δίχως κορμιά, παρά μόνο το δικό μου.    Με ντροπή, καλύπτω και την μύτη με την μάσκα, αισθανόμενη πως έχω χρέος απέναντι σε αυτόν τον άνθρωπο, όσο από το ακουστικό μου έπαιζε, ‘’’ Ενα  πουλί απόμερο καθόταν στην πλατεία, χάζευε τους περαστικούς και έπινε μπύρα κρύα’’, και τότε τον κ...

Περιμένοντας την σειρά μου να ακουστώ.

Εικόνα
  Ναι, κάτι άρχισε να βρωμάει και στον χώρο της δημοσιογραφίας. Και ναι, αυτό είναι άλλο ένα άρθρο που κλίκαρες και αναφέρεται στην κατάσταση και τα γεγονότα των ημερών, που τόσο έχεις αγανακτήσει να βλέπεις στο ''φιντ'' σου, αλλά ξέρεις πως είναι για καλό. Α, και ναι, το συγκεκριμένο το γράφει μια 18χρονη,πρωτοετής σε τμήμα Επικοινωνίας. Ίσως δεν έχω ιδέα για τον χώρο που πρόκειται να αναλύσω σε πολύ λίγο. Κατ' εμέ, πιστεύω πως δεν γνωρίζω τίποτα σχετικά. Αλλά οφείλω ρε φίλε, οφείλω να ξέρω, οφείλω να σιωπήσω για να ακουστούν, αξίζω να σιωπήσουν για να ακουστώ, όπως όλοι άλλωστε. Κρατήσου καλά γιατί έρχεται ''σεντονάκι'' και καλή απόλαυση. Ακολουθεί ''οδοιπορικό'' στον ελληνικό τύπο αλλά και σε ό,τι αναφέρεται σε αυτόν. Την αυλαία άνοιξε ο χώρος του αθλητισμού με την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου, ενώ στην συνέχεια, την σκυτάλη πήρε η Ζέτα Δούκα στον χώρο του θεάτρου. Ανάμεσά τους βέβαια, δεκάδες άλλες καταγγελίες άλλες λιγότερο ή...

Θέατρο και καταγγελίες. Εσύ σοκαρίστηκες;

Εικόνα
   Τον τελευταίο καιρό ακούμε πολλά να λέγονται για τον χώρο του θεάτρου. Πολλοί λένε μπράβο στις γυναίκες και τους άντρες που βγήκαν και μίλησαν για τους ανθρώπους που τους κακοποίησαν. Άλλοι κατηγορούν και κρίνουν τα θύματα. Ο καθένας έχει γνώμη για το θέμα... είτε ανήκει στον χώρο της τέχνης, είτε όχι. Ο εξαγριωμένος όχλος είναι έτοιμος να κατασπαράξει οποιοδήποτε όνομα ακουστεί. Αρκετοί σοκάρονται ακούγοντας τα ονόματα μεγάλων καλλιτεχνών να εμπλέκονται με υποθέσεις κακοποίησης. Ο χώρος και οι άνθρωποι του θεάτρου χωρίζονται σε στρατόπεδα.     Το βασικότερο θέμα που με απασχολεί έχει να κάνει με τον κόσμο εκεί έξω που σοκάρεται, που φωνάζει, που κατηγορεί ή υποστηρίζει. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμά να τα κάνει όλα αυτά. Όμως καλό θα ήταν να γνωρίζει τι σχολιάζει. Διότι δεν γίνεται κάποιος να υποστηρίζει τον κύριο που δήλωσε ''αρσενικό παλιάς κοπής'' ή τον συμπρωταγωνιστή του σε γνωστή σειρά ή να πέφτει από τα σύννεφα από τις μαρτυρίες των θυμάτων. Δεν γίνεται...

What To See In TV: Μουσικό Κουτί - ΕΡΤ1

Εικόνα
   Το 2021 ξεκίνησε και εμείς είμαστε ακόμα σε καραντίνα. Σε όλους μας έχει λέιψει μια συναυλία, μια παράσταση, μια όμορφη έξοδος τέλος πάντων. Δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοια προοπτική στο κοντινό μέλλον. Καλό το youtube, καλό το spotify, καλό και το στην υγειά μας, όμως η αίσθηση της συναυλίας δεν αναπληρώνεται. Ίσως οι συναυλίες σε livestream να βοηθούν. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο που βοηθά εμένα προσωπικά. Αυτό είναι η νέα εκπομπή που προβάλλεται στην ΕΡΤ1 και ονομάζεται : <<Μουσικό Κουτί>>.    Η εκπομπή έκανε πρεμιέρα στις 4/11/20 με παρουσιαστές τον Νίκο Πορτοκάλογλου και την Ρένα Μόρφη. Και οι δύο ταλαντούχοι και με υπέροχη ενέργεια, σε συνδιασμό με την ζεστή ατμόσφαιρα της εκμπομπής, δημιουργούν ένα πολύ όμορφο και φιλόξενο αποτέλεσμα. Δημιουργούν την αίσθηση ενός μικρού λαιβ σε κάποιο ζεστό μαγαζάκι που συνοδεύεται με ένα αχνιστό ρακόμελο και καλή παρέα. Τα πειράγματα, οι συζητήσεις και τα γέλια δίνουν και παίρνουν. Και αυτα μας αρέσουν!   ...